ترموپلاست الاستومر
از دیگر حوزه‌های مصرف TPE باید به ترموپلاست الاستومر حوزه برق و الکترونیک برای تولید قطعات عایق، پوشش کابل و تجهیزات الکتریکی، وسایل ورزشی نظیر دسته دوچرخه، توپ و تجهیزات تناسب اندام، و لوازم خانگی مانند دستگیره‌ها، روکش ابزار و قطعات تزئینی اشاره کرد. از منظر تکنولوژیک، دو روش اصلی قالب‌گیری تزریقی و اکستروژن برای تولید قطعات TPE رایج‌اند و به سبب خواص ترموپلاستیک، امکان تولید انبوه سریع، بدون عملیات جانبی و با هزینه کمتر از روش‌های مشابه برای لاستیک وجود دارد. همچنین استفاده روزافزون از TPE در چاپگرهای سه بعدی و فرآیندهای فرم‌دهی حرارتی (ترموفرمینگ) ظرفیت‌های جدیدی برای طراحی و تولید محصولات مهندسی گشوده است. در بازار جهانی، رشد تقاضا برای الاستومرهای ترموپلاستیک به سبب توسعه صنایع مختلف بسیار چشمگیر است و پیش‌بینی می‌شود با توجه به الزامات محیط‌زیستی، استانداردهای ترموپلاست الاستومر ایمنی و کیفیت و گرایش به مواد قابل بازیافت، سهم TPEها در مقایسه با لاستیک‌ها و ترموپلاستیک‌های سنتی همچنان رو به افزایش باشد. در نهایت، انتخاب گرید مناسب TPE متناسب با کاربرد، به لحاظ خواص مکانیکی، مقاومت شیمیایی، ملاحظات زیست‌محیطی، و هزینه تولید و بازیافت اهمیت زیادی داشته و موجب تنوع مواد موجود در بازار شده است. تخصص سازندگان این است که بر اساس نیاز کاربردی، ویژگی‌هایی نظیر میزان سختی، انعطاف‌پذیری، مقاومت حرارتی و شیمیایی و حتی رنگ و بو را نهایتاً تا حد امکان بهینه‌سازی کنند و بازار این حوزه به همین دلیل دارای پویایی، رقابت بالا و نوآوری پیوسته در فرمولاسیون و مهندسی مواد استترموپلاستیک الاستومر به عنوان یکی از مهم‌ترین گروه‌های مواد پلیمری، نقش فزاینده‌ای در صنایع ترموپلاست الاستومر مدرن ایفا می‌کند و نشانه‌ای از پیشرفت مهندسی مواد در پاسخ به نیازهای متنوع تولیدکنندگان است. این دسته از مواد ترکیبی از ویژگی‌های دو گروه اصلی پلاستیک‌های گرمانرم و لاستیک‌های سنتزی را به صورت هم‌زمان در خود دارد؛ به این معنا که ضمن برخورداری از خاصیت کشسانی و انعطاف‌پذیری ویژه، مانند لاستیک‌ها، در عین حال می‌تواند طی فرآیندهای ذوب و شکل‌دهی حرارتی، مجدداً فرآیند شود و قابلیت بازیافت داشته باشد.